واژه ايمني از كلمه لاتين Immunitas به معناي مصونيت سياسي و اجتماعي گرفته شده است كه در رم باستان به سناتورهاي رومي در دوره نمايندگي آنها اعطا مي‌شد. از روزگاران دور، واژه ايمني را براي مصونيت از ابتلا به بيماري، بخصوص بيماريهاي عفوني بكار مي‌بردند. مجموعه سلولها و مولكول‌هايي را كه باعث ايجاد مصونيت مي‌شوند، سيستم ايمني و پاسخ هم‌آهنگ و كامل آن را به مواد بيگانه، پاسخ ايمني ‌مي‌گويند. امروزه علم ايمني‌شناسي را در يك جمله: توانايي تشخيص و تمايز خودي از بيگانه تعريف مي‌نمايند. اغلب مورخين معرفي مفهوم ايمني را براي اولين بار به تاسيديدس (5 قرن قبل از ميلاد) نسبت مي‌دهند. اين واژه را براي عفونتي كه طاعون مي‌ناميد، بكار گرفت. شايد با طاعون خياركي كه امروز ما مي‌شناسيم فرق داشته باشد. ولي اگر كتاب تاريخ ايمونولوژي را از آغاز ورق بزنيم خواهيم ديد كه از حدود يك هزار سال قبل از تولد حضرت عيسي مسيح عليه السلام، ايمونولوژي توسط ايراني‌ها و چيني‌ها شناخته شده بود. اين اقوام از مايع و پوسته زخم‌هاي آبله بيماران، براي مصون‌سازي افراد سالم استفاده مي‌كردند.اين عمل واريلاسيون Varilation به معني آبله‌كوبي نام دارد. گوياترين سند براي اهميت و پيشرفت ايمونولوژي اعلاميه سال 1980 سازمان بهداشت جهاني (WHO) در مورد ريشه‌كني آبله مي‌باشد. آبله اولين بيماري عفوني است كه با انجام واكسيناسيون از جهان ريشه كن شد. 

 گروه ايمونولوژي دانشگاه علوم پزشكي لرستان در سال تحصيلي 95-94 با پنج عضو هيات علمي و پذيرش پنج دانشجو در مقطع كارشناسي ارشد كار خود را آغاز نموده است.